W ramach działań profilaktycznych gościliśmy w internacie funkcjonariusza Komendy Powiatowej Policji Panią Judytę Zmysłowską, która poprowadziła zajęcia z wychowankami klas pierwszych i drugich poświęcone zagadnieniom: odpowiedzialność prawna nieletnich jako sprawców czynów karalnych, przemoc rówieśnicza w tym cyberprzemoc, handel ludźmi.
W internacie powstała gazetka ścienna: STOP PRZEMOCY.

Dlaczego to ważne?
Badania pokazują, że 44% młodych osób doświadczyło przemocy psychicznej, a 48% przemocy fizycznej. Coraz częściej przybiera ona formy wykluczania, hejtu w Internecie, czy nawet szantażu.
Podczas spotkania funkcjonariuszka wyjaśniła młodym ludziom wiele pojęć związanych ze zjawiskiem przemocy w sieci oraz czego nie mogą i nie powinni robić korzystając z Internetu. Wychowankowie dowiedzieli się, jakie mogą ponieść konsekwencje w przypadku przestępczości nieletnich, a co za tym idzie, jak niektóre zachowania mogą rzutować na ich przyszłość. Młodzieży przybliżona została również tematyka handlu ludźmi.
Dziękujemy Pani Judycie Zmysłowskiej za spotkanie.

Cyberprzemoc — co to, jak to wygląda?
• Cyberprzemoc to nie tylko obraźliwe komentarze czy nieprzyjemne wiadomości. To także: wykluczanie kogoś online, publikowanie kompromitujących zdjęć, tworzenie grup przeciwko komuś, nękanie, itp. Agresja w sieci może trwać cały czas, ofiara może być „dostępna” agresorowi także po lekcjach czy w domu.

Handel ludźmi — temat poważny, mniej znany wśród młodzieży.
• Dlaczego to ważne dla wychowanków? Bo nawet wyjazd za granicę „na pracę sezonową”, oddanie dokumentów osobie trzeciej, działanie bez pełnej wiedzy i zgody może być momentem, w którym młoda osoba staje się narażona na wykorzystywanie.

Odpowiedzialność prawna młodych osób.
• W Polsce odpowiedzialność osób nieletnich, czyli poniżej 17 roku życia w momencie czynu zabronionego regulują m.in.: Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich oraz kodeksy karne/rodzinne. Osoba, która po ukończeniu 17¬ roku życia popełniła czyn zabroniony, może być traktowana jako dorosła.
• Przykłady: za uporczywe nękanie (stalking) online, użycie czyjegoś wizerunku bez zgody, groźby – młodzież może ponosić odpowiedzialność zarówno karno-prawną, jak i cywilną.
• To oznacza, że: “to tylko żart” czy “nie wiedziałem/łam” nie zawsze są wystarczające — ważna jest świadomość, działania i konsekwencje.

Co dalej?
• Drodzy rodzice/opiekunowie zachęcajmy dzieci do rozmowy — pytajmy: „Co robisz online?”, „Czy czujesz się bezpiecznie?”, „Czy ktoś kiedyś Cię poprosił o coś, co Cię zaniepokoiło?”.