Jakże prawdziwe powszechnie znane powiedzenie. Pan Robert Fiałkowski-Nadleśniczy Nadleśnictwa Gościno podczas powitania i krótkiego wprowadzenia do akcji sadzenia lasu przez uczniów naszej szkoły zaznaczył, że posadzony przez nas las do stanu rębnego dojrzeje dopiero za sto lat. Czyli nas już nie będzie a korzyści z zasadzonych drzewek odniosą nasi potomni. Czy może być coś wspanialszego dla uczynienia lepszej przyszłości. Takich wspaniałych poczynań za aprobatą Leśników z Nadleśnictwa Gościno doświadczyli uczniowie naszej szkoły. W obrębie Leśnictwa Słowenkowo na obszarze ok.0,35 ha po wyrębie starego lasu, uczniowie z klasy II giej logistycznej, pod opieką wychowawczyni Pani Małgorzaty Kadrzyńskiej i klasy II nawigacyjnej, pod opieką wychowawcy Pana Roberta Skorupy, posadzili sadzonki sosny. Kierownikiem całej wyprawy był oczywiście Pan Eugeniusz Piątek. Nie było to tylko samo sadzenie lasu. Zajęcia miały charakter edukacyjno- wychowawczy. W arkana skomplikowanej gospodarki leśnej wprowadził nas Pan Jarosław Deczyński-Zastępca Nadleśniczego. Szczegóły związane z wykonywaniem samego sadzenia sadzonek omówił Leśniczy Leśnictwa Słowenkowo Pan Zenon Peszczyński. Do niego należał także nadzór nad jakością wykonania tego przedsięwzięcia .Uczniowie pracowali  z wczuciem i sumiennie, dając  poczucie zaangażowania i odpowiedzialności. W przerwie dla rozprostowania pleców jak młodzież określała  leśnicy serwowali słodki poczęstunek . Ciągiem palące się ognisko stwarzało nastrój bezpieczeństwa, opieki i wspólnoty. Kiełbaska na patyku  pieczona nad żywym ogniem na świeżym powietrzu w otoczeniu starodrzewu bukowego oraz w gronie koleżanek i kolegów smakowała wyśmienicie i dodawała siły do pracy.

 Po zakończeniu sadzenia  leśnicy zaserwowali dodatkowy posiłek w postaci zupy gulaszowej. Zadowolenie było widoczne, humory dopisywały. Teraz przyszedł czas na odpoczynek połączony z wysiłkiem intelektualnym. Pani Anna Kurpieska – Edukatorka  Nadleśnictwa przygotowała quiz z wiedzy o lesie. Młodzież chętnie uczestniczyła i bawiła się odpowiadając na nie łatwe czasami pytania. Odpowiedzi były nagradzane drobnymi upominkami i dyplomami. Słoneczna pogoda w zaciszu leśnego otoczenia, doskonale wybrane miejsce, przemyślana i dostosowana do potrzeb zadania organizacja potęgowała wrażenia i przeżycia. Wracaliśmy do szkoły z poczuciem dobrze wykonanego zadania oraz poczuciem, że nasz LAS jak każdy inny będzie dobrze służył nam i naszym potomnym. Do relacji załączamy zdjęcia .