Historia szkoły

POCZĄTEK SZKOŁY MORSKIEJ W KOŁOBRZEGU

Pierwsza szkoła morska w Kołobrzegu została formalnie powołana w 1945 roku jako Liceum Rybackie. Jednakże wówczas nie rozpoczęła ona jeszcze swojej faktycznej działalności. Ta idea stała się faktem, kiedy to Minister Żeglugi Janusz Burakiewicz podpisał 1 marca 1967 roku rozporządzenie powołujące do życia Technikum Rybołówstwa Morskiego w Kołobrzegu.

Zorganizowanie szkoły powierzono ówczesnemu dyrektorowi Zasadniczej Szkoły Rybołówstwa Morskiego w Darłowie – starszemu mechanikowi Stanisławowi Szymańskiemu. Podjęto decyzję o przyznaniu tymczasowej siedziby szkoły w budynku byłego hotelu „Bałtyk”, mieszczącym się przy ul. Giełdowej 12 (róg ul. Walki Młodych). W tych pomieszczeniach miały być biura, kancelaria oraz internat, natomiast uczniowie mieli uczyć się w dwóch salach lekcyjnych Liceum Ogólnokształcącego przy ul. Długiej (obecnie Łopuskiego). Szkoła powstawała w biegu i musiano godzić się na kilkuletnie prowizorki. Ze względu na zaplanowaną liczbę przyjętych uczniów do pierwszej klasy (80 osób) utworzono dwie klasy: jedną internacką (złożoną z uczniów spoza Kołobrzegu) oraz klasę miejscową dla absolwentów kołobrzeskich szkół podstawowych – obie liczące po 40 osób.

15 sierpnia 1967 r. kierownik internatu – Krzysztof Fiodorow, przejął budynek po hotelu i wraz z nowo przyjętymi pracownikami adaptował obiekt internatu do przyjęcia pierwszych uczniów. Po dwóch tygodniach ciężkiej pracy organizacyjnej i remontowo – porządkowej internat był gotowy do zakwaterowania chłopców z różnych stron Polski. Na parterze mieściły się biura szkoły i nieduża świetlica, na I piętrze – pokój do nauki własnej, pokoje dla wychowawców, izolatka, magazyn i biblioteka, na II i III piętrze – 10 pokojów czteroosobowych.

Rok szkolny uroczyście zainaugurowano bez opóźnień i zaczęto kompletować przyszłą kadrę dydaktyczną. 01 września 1967 roku w niewielkiej sali w internacie rozpoczęto pierwszy rok szkolny. Witając młodzież i grono pedagogiczne dyrektor Szymański przedstawił cele i zadania szkoły, a kierownik internatu, Krzysztof Fiodorow, zapoznał uczniów z zasadami organizacyjno–regulaminowymi. Młodzież przydzielono do poszczególnych klas i wydano mundury wypożyczone z Zasadniczej Szkoły Rybołówstwa Morskiego w Darłowie. Nazajutrz chłopcy przemaszerowali w „czwórkach” z ulicy Giełdowej do „ogólniaka”, po drodze wzbudzając nie lada sensację. Mieszkańcy Kołobrzegu zaakceptowali istnienie szkoły i TRM szybko zyskał powszechną sympatię.

100 km od Kołobrzegu

W roku szkolnym 1968/69 przyjęto 80 nowych uczniów. Szkoła jakoby podwoiła swoją liczebność: powstały 4 klasy, a warunki internackie pozostały bez zmian.

Z powodu braku miejsca w internacie szkoła wynajęła stancje w pobliżu ul. Giełdowej, za które płaciła. Wszystkie zajęcia ogólnokształcące odbywały się nadal w LO. Doszły nowe przedmioty zawodowe. Zgodnie z dydaktyką nauczania należało zorganizować warsztaty szkolne. Część zajęć odbywała się w piwnicach ówczesnego Studium Nauczycielskiego oraz w warsztatach Zasadniczej Szkoły Mechanicznej, a zajęcia z sieciarstwa – w PPiUR „Barka”.

W roku 1968 uczniowie szkoły odbyli pierwszy rejs oraz pierwsze praktyki na kutrach rybackich. W roku 1969 w pomieszczeniach Biblioteki Miejskiej zorganizowano stołówkę dla uczniów TRM-u. Szkoła zyskała też nową powierzchnię użytkową w barakach po Zasadniczej Szkole Budowlanej przy ul. Kamiennej. Prace adaptacyjne trwały ponad rok.

W czerwcu 1970 roku szkoła pożegnała dyrektora Stanisława Szymańskiego, który podjął pracę w Zjednoczeniu Gospodarki Rynkowej w Szczecinie. Jego następcą został nauczyciel matematyki Jan Dzionk. Szkoła dysponowała dwoma internatami – przy ul. Kamiennej i ul. Giełdowej. Zatrudniono nowych nauczycieli i wychowawców.

Rok 1971 przyniósł zmianę warunków pracy. Szkoła otrzymała tymczasową własną lokalizację w części Szkoły Podstawowej nr 5 i prawo do korzystania w niej z sali gimnastycznej. W tymże roku przyznano także długo oczekiwaną obecną lokalizację szkoły przy ul. Arciszewskiego, znalazły się również fundusze na budowę szkoły i rozpoczęto prace budowlane. Niektóre z tych prac w ramach czynów społecznych wykonywali uczniowie. Pierwsi absolwenci opuścili szkołę w maju 1972 roku, a od września zmieniono profil nauczania i utworzono nowe specjalności: nawigacyjno-połowową i mechaniczną.

Wrzesień 1973 roku był przełomowym dla wszystkich. Oddano do użytku nowy internat, mogło w nim zamieszkać 288 osób. Szkoła została skoszarowana i skończyły się słynne wędrówki. Prace przy budowie szkoły trwały do czerwca 1974 roku. W tymże roku został oddany do użytku budynek szkolny. Szkoła otrzymała sztandar, a uczniowie złożyli pierwsze uroczyste przyrzeczenie w obecności m.in. Ministra Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej wicepremiera Kazimierza Olszewskiego i I Sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR – Władysława Kozdry. Było to przełomowe wydarzenie. Szkoła wówczas rozpoczęła nowy etap na drodze swojego rozwoju.

W roku 1975 ze szkoły odchodzi jej dyrektor Jan Dzionk, a na jego miejsce powołany zostaje pan Maciej Zientala. W 1976 roku powstaje Policealne Studium Radiokomunikacji Morskiej, na wydział ten przybywa 15 słuchaczy z Wietnamu. W roku następnym przybywa druga grupa Wietnamczyków, tym razem 18. Inną grupą obcokrajowców uczących się w ZSM byli młodzi Nigeryjczycy. Przybyli oni do szkoły w roku 1981.

28 lipca 1976 roku zwodowano statek dla szkoły – trawler przetwórnię m/t „Admirał Arciszewski”. Również w tym roku szkoła reorganizuje się i zmienia nazwę na Zespół Szkół Rybołówstwa Morskiego.

W październiku 1977 roku szkoła uroczyście obchodziła jubileusz 10-lecia. Z tej okazji miał miejsce zjazd absolwentów. W tymże roku podniesiono banderę na szkolnym statku i pierwsi uczniowie – w liczbie 54, wyruszyli w długi rejs na łowiska afrykańskie. Do szkoły zakupiono pierwsze jachty MKM „Płowce”, „Grunwald”. W 1979 roku dyrektor Maciej Zientala wraz z grupą nauczycieli wyjechał na kontrakt do Angoli, gdzie organizował średnią szkołę morską podobną do kołobrzeskiej placówki. Na krótko, bo tylko do 01 września 1980 roku, jego następcą został Aleksander Dobrowolski, a od 01 września 1980 roku do 01 września 2002 roku funkcję dyrektora szkoły sprawował Kazimierz Świdnicki.

Istotnym dla szkoły był rok 1992, wówczas przypadło 25-lecie jej istnienia. Z tej okazji odbył się kolejny zjazd absolwentów. Przeobrażenia gospodarcze, w tym nastająca prywatyzacja, dotknęły również sektor morski. Czując nowe trendy w ekonomii i przyszłym zatrudnieniu jej absolwentów, szkoła zmienia autorski program nauczania w klasach nawigacyjnych. Zaprzestano kształcenia nowych roczników dla potrzeb rybołówstwa, a nastawiono się na przyszłą wszechstronność zawodową i zaczęto kształcić techników nawigatorów. Ponadto uruchomiono nową specjalizację połączoną z wyodrębnieniem się w strukturze nowej szkoły: Technikum Ochrony Środowiska – w nim po raz pierwszy rozpoczynają naukę dziewczęta.

Od roku 1993 szkoła zmienia swoją nazwę i od tej pory, aż po dzień dzisiejszy, funkcjonuje jako Zespół Szkół Morskich. 11 października 1997 roku szkoła obchodziła 30-lecie, w tym dniu poświęcono i wręczono szkole nowy sztandar.

Od 01 września 2002 roku z funkcji dyrektora szkoły odchodzi pan Kazimierz Świdnicki, na dyrektora szkoły zostaje powołany Lech Pieczyński, a na wicedyrektora Jolanta Żbikowska.

W 2003 roku zostaje otwarty nowy kierunek kształcący w zawodzie: technik spedytor. Od 01 września w skład Zespołu Szkół Morskich włączono również III Liceum Ogólnokształcące w Kołobrzegu.

Rok szkolny 2004/2005 to kolejny nowy kierunek – technik logistyk. W styczniu 2005 roku, po spełnieniu licznych wymogów, szkoła uzyskuje Certyfikat Zarządzania Jakością PN-EN ISO 9001:2001.

Dyrektor Lech Pieczyński stawia na modernizację placówki, dzięki licznym remontom i modernizacjom szkoła zaczyna odnajdować się na współczesnym rynku edukacyjnym. W 2005 roku biblioteka szkolna przeprowadza się do nowej sali – bardziej przestronna, z miejscem na czytelnię i kącik internetowy.

Rok 2006 to kolejne zmiany i nowości. Warsztaty szkolne doczekały się remontu. Od września na mocy porozumienia ze Strażą Graniczą ruszył program „Szkolenie Graniczne”. W październiku, na uroczystości ślubowania uczniów klas pierwszych, przyznano szkole Złotą Odznakę Honorową Gryfa Zachodniopomorskiego. W styczniu mała grupka uczniów odbywa swoje praktyki morskie na pokładzie STS „Fryderyk Chopin”, który w tym czasie przebywa na wodach Morza Karaibskiego.

W marcu 2007 roku nadano Zespołowi Szkół Morskich w Kołobrzegu Krzyż Ligi Morskiej i Rzecznej „PRO MARI NOSTRO”

Podczas uroczystości 40-lecia placówki nadano imię szkole. Zespół Szkół Morskich im. Polskich Rybaków i Marynarzy.

Pierwszego września 2008 roku na mundurach uczniów można zauważyć nową specjałkę. To oznaczenie kierunku eksperymentalnego – technik turystyki morskiej.

Zmieniający się rynek pracy wywołał także zmiany w sektorze edukacyjnym. W kwietniu 2010 roku żegnamy ostatnie „tośki” (technikum ochrony środowiska). Po wakacjach do użytku zostaje oddany symulator map elektronicznych (ECDIS).

Wiosną 2011 roku mechanicy odbywają praktyki w stoczni A&P w Falmouth (Wielka Brytania) remontując polski żaglowiec STS „Fryderyk Chopin”. W kwietni tego roku opuszczają nas ostatni uczniowie kierunku technik spedytor.

Od 01 września 2013 roku na kierunku technik mechanik okrętowy uczą się pierwsze dziewczyny.

Technik eksploatacji portów i terminali to nowy kierunek, do którego nabór po raz pierwszy przeprowadzono w 2014 roku.

W 2016 roku oddane zostały dwa symulatory: w styczniu – pracownia symulatorów siłowni okrętowych, zaś w marcu pracownia symulatora nawigacyjno-manewrowego. Od tego też roku Zespół Szkół Morskich składa się z Technikum Morskiego z kierunkami technik nawigator morski i technik mechanik okrętowy oraz z Technikum Transportowego.

Rok szkolny 2016/2017 to przygotowania do obchodów 50-lecia szkoły.

Scroll Up